Sossusvlei Namibië: beste tips en bezienswaardigheden

Het is 05:00 uur in de ochtend en de wekker gaat. Ik ben direct wakker, dat is ook wel eens anders. Tijd om op te staan. Mijn slaapzak rits ik open, kruip naar voren in mijn daktent en sla het tentdoek open. Nog wat slaperig kijk ik naar buiten. Het is nog pikkedonker om me heen. Ik zie enkele kampeerders druk aan het inpakken, anderen zijn al vertrokken. In de verte zie ik allemaal lichtjes richting de gate gaan. Lichtelijk in paniek vraag ik me af of wij nog wel op tijd zullen komen voor de zonsopkomst.

Snel kleed ik me aan, poets mijn tanden, smeer een laagje mascara op en pak, samen met de rest, de daktent en de andere spullen in. Uiteraard schiet het koord van de tenthoes uit de kabelgeul waardoor het inpakken nog langer duurt. Tot mijn schrik zie ik de lucht al wat oplichten. We moeten nu toch echt vetrekken. Straks zijn we nog aan het rijden tijdens de zonsopkomst en dat is niet wat we willen. Even doorpakken en ook wij zijn onderweg de Sossusvlei in.

We rijden, iets harder dan de toegestane snelheid, in de richting van Dune 45. Dit schijnt het beste plekje te zijn voor de zonsopkomst. Onderweg ernaartoe krijgt de lucht steeds meer kleur en begint het steeds lichter te worden. Na 20 kilometer gereden te hebben vragen we ons oprecht af of we wel op tijd bij Dune 45 zullen zijn. We besluiten af en toe ook langs de weg te stoppen om mooie plaatjes te schieten en te genieten van het mooie pastelkleurige landschap.

De lichtroze en -blauwe lucht gaat steeds donkerder kleuren. De duinen verkleuren langzaamaan van pikzwart naar lichtoranje, voordat ze prachtig roodkleurig oplichten. Struisvogels statig rondkijkend. Gemsbokken en springbokken die parmantig langs de weg staan te grazen. Af en toe steekt er voorzichtig eentje over. Dat we Dune 45 niet op tijd halen maakt eigenlijk allang niet meer uit, want wat is het hier prachtig! We genieten met volle teugen voordat we, als de zon eenmaal helemaal boven de duinen uit reist, doorrijden naar de Dead Vlei.

De laatste 4 kilometer, voordat je bij de parkeerplaats van Dead Vlei aankomt, kun je alleen rijden met een 4×4. Nu kan onze Hilux dat als geen ander en gaan we de uitdaging zonder enige twijfel aan. Vol enthousiasme zelfs. Helaas duurt dan niet lang, want na ongeveer 5 minuten zitten we vast. Muurvast in mul zand. Onze eerste test.

We beginnen met scheppen in de hoop dat de auto uitgraven voldoende zal zijn. Helaas. Nog een poging met graven. Misschien moeten we eens kijken of achteruit wel lukt. Weer niet. Misschien hadden we toch wat lucht uit de banden moeten laten voordat we met volle overtuiging het mulle zand in schoten. Laten we dat dan maar doen. Compressor erop, lucht eruit. Dat duurt best lang als je terug moet naar 1.8 bar.

Inmiddels is er ook een allervriendelijkste man langsgekomen die ons ook nog wijst op onze ‘terrorknop’. Althans, zo hebben wij hem genoemd. Deze knop zorgt ervoor dat alle banden met gelijke snelheid draaien, heel handig dus als je vast zit. Wij springen weer in de auto en zijn klaar voor poging 3. Gas erop en jawel! We zijn los! Jeej! We gaan weer verder op weg naar Dead Vlei. Dit rijdt een stuk soepel zo. De rest van de route is dan ook geen probleem meer.

Aangekomen bij Dead Vlei is het tijd voor ontbijt. Dat is het voordeel van zo’n Hilux; je hebt altijd alles bij je. Onze broodjes, pindakaas, chocopasta en kaas toveren we te voorschijn. Er wordt zelfs koffie gezet op ons gastpit. Even schroeven op de gasfles en hij is klaar voor gebruik. Het is inmiddels een uur of 8 en we lusten wel wat. Na een goed ontbijt in de steeds warmer wordende ochtendzon zijn we klaar voor de eerste wandeling.

De wandeling van totaal 2,2 km brengt ons dwars door de duinen naar de fel witte kalkvlakte van Dead Vlei. De vlei’s bestaan uit witte kalkvlakte omringd door roodkleurige duinen die prachtig afsteken bij de strakblauwe hemel. Knalblauw en in de verste verte geen wolk te bekennen.

We rijden weer terug naar het stuk waar ook gewone 2WD auto’s mogen komen. Dit is de plek waar de wandeling naar de Hidden Vlei begint. Het begint al aardig warm te worden en het is nog maar half 11. Ik denk dat het al wel rond de 30 graden is. We laten ons niet tegenhouden door de warmte beginnen aan de in totaal 4 km lange hike naar de Hidden Vlei. Wederom door de rode zandduinen.

Onze route door de vallei wordt bepaald door stokken die om de 400 meter in de grond zijn geslagen. Ongeveer halverwege komen we langs de Cessna Vlei. Een soort maanlandschap met daarin een enkele boom. Deze grillige gevormde bomen zijn al 900 jaren dood, maar vormen een mooi plaatje op de fel witte. uitgestrekte vlakte.

Eenmaal boven aangekomen zien we dat de vallei onderaan de duin ligt. We moeten weer afdalen dus. Nu is dat geen probleem. Alleen de klim naar boven zal straks wel wat pittiger zijn. Niet alleen omdat we moeten klimmen in mul zand, maar ook omdat de inmiddels temperatuur nóg verder is gestegen. Het is pittig, maar zo de moeite waard, want ook deze valli is weer prachtig!

Inmiddels is het 12:00 uur en vinden we het mooi geweest. Na al deze inspanning zijn we toe aan een duik in het zwembad en rijden terug naar de camping. De duik is ijskoud, maar heerlijk op zo’n warme dag. De dag sluiten we de dag af met een biertje in de hand genietend van een magische lichtoranje zonsondergang die niet veel later veranderd in knalrood. Gisteren deden we dit vanaf Elim Dune. Dé plek in het park vanwaar je de zonsondergang moet zien. Een hele klim, maar dan heb je ook wat 😉

Tijdens mijn reis door Namibië sliep ik af en toe in een luxe lodge, maar kampeerde ik vooral. Zo ook in de Sossusvlei. Wil jij nou liever een luxere accommodatie rond de Sossusvlei? Dan zijn dit mijn favorieten!

Desert Quiver Camp heeft een prachtige ligging midden in de natuur. Omringd door rode zandduinen en wilde dieren die graag even komen kijken. Het leuke is ook dat het camp beschikt over boma-ruimtes en een buitenzwembad met uitzicht op de Elim-duin. En dat alles op slechts 5 km van de toegang naar de Sossusvlei.

De rietgedekte chalets van Namib Outpost springen direct in het oog. Ze zijn prachtig in de natuur gelegen en bieden geweldig uitzicht over de omgeving. ’s Avonds kun je hier na de zonsondergang intens genieten van de eindeloze sterrenhemel. Namib Outpost ligt op zo’n 30 kilometer van de toegangspoort naar de Sossusvlei.

Vlakbij de ingang van de Sossusvlei ligt de luxe Sossusvlei Lodge. De sfeervolle kamers, gemaakt van steen en canvas, zijn van alle gemakken voorzien en werkelijk prachtig. Naast de mooie ligging midden tussen de rode zandduinen van de Namibwoestijn, beschikt de Sossusvlei Lodge over een buitenzwembad en restaurant. Terwijl jij in het restaurant geniet van een heerlijke maaltijd heb je uitzicht over de verlichte drinkplaats waar de dieren in grote getale komen drinken. Je dag kan niet meer stuk!