Route & planning: 9 dagen Patagonië

Je vraagt je vast af of je jouw rondreis door Patagonië met de bus of met een huurauto zal gaan maken. Begrijpelijk! Dit is ook best een lastige keuze. Voornamelijk omdat de afstanden in Patagonië groot zijn en een auto huren best kostbaar. De bussen zijn comfortabel en (relatief) voordelig, maar met een huurauto heb je meer vrijheid. Ikzelf heb ervoor gekozen deze reisroute met de bus te maken. Voornamelijk door de kosten, want mijn Patagonië reis was onderdeel van mijn 7 maanden durende wereldreis. Mocht je een auto huren in Patagonië dan raad ik je aan eentje te huren bij Sunny Cars. Ik huur al jaren mijn huurauto’s bij hun en heb alleen maar positieve ervaringen gehad.

De start van mijn rondreis door Patagonië zal wat anders zijn dan gebruikelijk. Ik begin na 6 prachtige dagen op Paaseiland aan mijn Patagonië avontuur. We vliegen eerst een kleine 5 uur naar de Chileense hoofdstad Santiago de Chile. Waar we een paar dagen verblijven in dit hele fijn appartement, vanuit waar we de stad ontdekken en ons verheugen op de geweldige dagen in Patagonië die komen gaan!

Na een paar dagen Santiago vliegen we, met een korte tussenstop op Puerto Montt, naar Punta Arenas. Een plaatsje in het zuiden van Patagonië. Hier waait het altijd, snoeihard, waardoor alle bomen scheef groeien. Het regent er veel en is het er ijzig koud. De kou komt extra binnen na het heerlijke zomerweer in Santiago, en eigenlijk alles daarvoor ook. Gelukkig is het droog en schijnt er een waterig zonnetje.

In Punta Arenas zelf is niet heel veel te doen. We bezoeken de bijzondere begraafplaats die het stadje rijk is, maken een rondje door het centrum en wandelen langs de plaza. De volgende dag vervolgen we onze Patagonië route en nemen we de bus naar Puerto Natales.

In 3 uur worden we met een prima touringcar naar het hoger gelegen Puerto Natales gebracht. Hier zoeken we een gezellig hostel voor de komende nachten, verkennen het dorpje en regelen een bezoek aan Torres del Paine voor de volgende dag. Op 2 uur afstand van deze plaats ligt Parques Nacional Torres del Paine, het bekendste park van Chileens Patagonië. Het park is genoemd naar de drie torens van het bergmassief, de Torres del Paine. Deze steken ruim 3000 meter boven zeeniveau uit en zijn daarmee de hoogste toppen in het massief.

We staan vroeg op en beginnen onze dag met een bezoekje aan de Milodon Cave, deze ligt net buiten Puerto Natales en is immens groot. Na een korte wandeling kom je aan bij de grot, die zijn naam dankt aan de milodon, een soort beer, die hier vroeger leefde. Na de grot reizen we verder naar het Parques Nacional Torres del Paine. Onderweg stoppen we nog een paar keer voor wat fotomomentjes. We bezoeken ook de Salto Grande, een mooie waterval met heldergroen water. Hierna reizen we door naar het zuidwesten van het park waar we een wandeling zullen maken naar de Grey Glacier, de grootste gletsjer van het park. Helaas is de gletsjer heeeeeel ver weg en kun je hem eigenlijk niet goed zien. Maar ach we hebben hem in ieder geval gezien.

Onderweg in het park zien we ook heel veel guanacos langs de weg. Deze lama-achtige beesten leven in het park, net als vossen en poema’s. Dit laatste dier hebben we helaas niet gespot. Hoe tof zou het zijn om zo’n beest ineens achter een guanaco aan te zien vangen.

De dagtocht van gisteren was leuk, maar we willen eigenlijk nog veel meer van het park zien en besluiten op eigen houtje terug te gaan. We kopen een buskaartje en worden rond de klok van 10 in het park gedropt. De wandeling die wij gaan doen, naar de ‘Base de las Torres’, is eigenlijk de enige leuke dagwandeling in het park, maar ook gelijk één van de pittigste hikes. De andere wandelingen zijn alleen te doen als je het bekende ‘W-Circuit’ loopt.

We laten ons niet weerhouden en besluiten ervoor te gaan! Het begin van de hike verloopt prima, wel veel klimmen en dalen, maar niet te steil dus wij lopen er vlotjes doorheen. Totdat we bij het laatste stuk aankomen. Hier begint het pas echt, in één kilometer 400 meter stijgen! Omdat we steeds hoger komen wordt het minder beschut en krijgt de wind meer vrijheid. We klauteren de laatste kilometer over rosten, met de de gure wind vol in ons gezicht. Stramme kuiten, kramp, we hebben het allemaal als we de laatste meters omhoog trotseren. Helemaal kapot komen we boven aan. Als ongetrainde hikers, tussen alle mensen met waterdichte broeken, supersonische wandelstokken en alle andere hiking accessoires hebben we het toch maar even gedaan. Hoppakee!

Eenmaal een beetje uitgepuft kijken we om ons heen, op zoek naar de Torres del Paine. Zijn ze nou links, of rechts? Een dik pak mist belemmert ons zicht. Oh no! Zou die helse tocht helemaal voor niets zijn geweest?! Al balend besluiten we toch maar te gaan zoeken in de hoop dat een wonder zich voordoet. We komen een bekend stel tegen en kletsen wat over de helse tocht. Niet veel later horen we luid gejoel en zien we als we opkijken dat de mist magischerwijs aan het verdwijnen is en de Torres del Paine zichtbaar worden. Dat moment is puur geluk, echt onbeschrijfelijk!

Dag 5 gaan we al vroeg in de ochtend naar Argentinië. Onze volgende bestemming is El Calafate. Na een rit van 5 uur komen we aan in onze eerste Argentijnse bestemming. Inchecken in ons hostel en een plan maken voor de volgende dag, want dan willen we een bezoek brengen aan het Parque Nacional Los Glaciares om daar de bekende Perito Moreno Glacier te bezoeken.

Sinds 1981 staat Parque Nacional Los Glaciares, met de grootste en meest indrukwekkende gletsjers van het land, op de world heritage list. De maar liefst 50 gletsjers binnen de parkgrenzen vormen samen de op op één na grootste compacte ijsmassa. Alleen op Antarctica is groter. Elke dag groeit en krimpt de gletsjer 2 meter, ze is dus flink in beweging. Het is één van de weinige gletsjers ter wereld die stabiel is. Het groeit door de sneeuwval en de stuwing van ijs aan de achterkant en krimpt door het afbrokkelen van ijs aan de voorkant. Regelmatig breken er dan ook onder oorverdovend gekraak metershoge stukken ijs af. Een spectaculair schouwspel en het gekraak is waanzinnig. Soms lijkt er een klein stuk af te breken, maar in werkelijkheid kan het wel de grootte hebben van een auto!

De dag begint met een bezoek aan de bekende balkons, vanaf waar je oog in oog staat met de magistrale Perito Moreno Glacier. Deze gletsjer is 5 kilometer breed en ruim 60 meter hoog. Een enorme joekel dus. Dit zie je al als je aan komt rijden, maar als je op de balkons staat voel je je pas echt klein. Wat een fantastische mooie gletsjer. Vanaf de balkons heb je prachtige uitkijkpunten op de noordzijde van de gletsjer. Later maken we nog een boottocht langs de westkant van de gletsjer en kunnen we nog beter genieten van hoe mooi de natuur kan zijn. Ook mogen we deze dag meerdere keren genieten van het oorverdovend gekraak van stukken ijs die afbreken. Soms wel een hele wand, wauw!

Na de boottocht is het tijd om de gletsjer te gaan beklimmen. Na een tocht door het naastgelegen bos knopen we ‘crampons’ (een soort ijzers met spikes) onder en gaan we te ijs! Al krakend en lopend als een pinguïn wandelen we over de gletsjer. Ook hier weer zien we de gletsjer vanuit een heel ander oogpunt en ook hier is het weer prachtig. Aan het einde van de wandeling krijgen we nog een heerlijk glaasje whisky, uiteraard met Perito Moreno ijs, en chocolade aangeboden om te proosten op deze fantastische dag. Onze gids heeft tijdens de wandeling ook al zeker 4x geroepen dat we zo’n mazzel hebben met het weer, want vandaag heeft de hele dag de zon geschenen, is het bijna warm, regent het niet en waait het ook al bijna niet. Wat een geluk!

Na de heerlijke dag van gisteren reizen we per bus verder naar El Chaltén. Gelegen aan de noordzijde van het Parque Nacional Los Glaciares en staat bekend om zijn mooie wandelingen langs gletsjers, watervallen en vele hoog oprijzende besneeuwde pieken.

Als we aankomen in El Chaltén sputtert het al wat, maar eenmaal ingecheckt in ons hostel barst de hel lost. Harde regen en een snoeiharde wind. Er wordt dan ook afgeraden vandaag te gaan hiken in het park. Alsof wij dat van plan waren met dit weer ? De voorspellingen voor morgen zijn beter, dus wij kruipen lekker warm tegen elkaar aan, kijken weer wat afleveringen Breaking Bad, gaan er alleen nog even uit om wat te eten en gaan lekker op tijd slapen.

De volgende ochtend lijkt inderdaad beter, het regent niet meer en er schijnt zelfs een waterig zonnetje. Zou het geluk weer aan onze zijde zijn vandaag? Wij kiezen ervoor om de wandeling naar Laguna Torre te maken. Een meer in de bergen met daarachter een bergmassief met daarbij de Cerro Torre, de één na hoogste berg van het park, en een gletsjer.

Onderweg zien we onze eerste sneeuw van dit jaar van dichtbij. Her en der valt er een sneeuwvlokje naast ons neer en onderweg zien we veel besneeuwde takken langs het pad liggen. Het is hier dan ook best wel fris, gelukkig is het wel droog en schijnt er nog steeds vrij regelmatig een zonnetje. Na een prima wandeling van een paar uur komen we aan bij het meer, waar het echt heel hard waait en daardoor ijzig koud is. Helaas zitten de bergen ook nog redelijk ver in de mist en kunnen we de Cerro Torre niet echt goed zien. Het uitzicht over het meer en de gletsjer met daarachter de bergen is er niet minder mooi om, maar door de ijzige kou gaan we als we afgekoeld zijn maar snel weer aan de wandeling terug beginnen. Lunchen doen we wel een stukje verder op waar het minder hard waait. Wel zien we nog een stuk op vijf condors overvliegen. Tof om te zien hoe deze dieren zich mee laten voeren door de harde wind.

Op dag 9 reizen we weer terug naar El Calafate om van daaruit het vliegtuig naar Buenos Aires te pakken. Hier blijven we 4 dagen om de stad te verkennen. We maken vanuit Buenos Aires ook een uitstapje naar het bijzondere UNESCO erfgoed van Colonia del Sacramento dat net over de grens in Uruguay ligt.

Wanneer we in El Chaltèn naar de bus lopen komt de zon op en pikken we nog net een oranje verlichte Cerro Torre mee. Er staat de komende dagen regen op de planning, dus een goed moment om Patagonië te verlaten en het koude weer weer in te ruilen voor zonneschijn. We hebben al met al erg veel mazzel gehad met het weer in Patagonië. Zo waren onze wandelingen een stuk minder leuk geweest als het had geregend, keihard had gewaaid of de zon zich niet zo vaak had laten zien. In Patagonië kun je echt vier seizoenen in één dag hebben dus houd hier rekening mee bij de voorbereiding van jouw reis en het inpakken van je tas!

9 dagen klinkt natuurlijk super kort om alles in Patagonië zien. Dat klopt! 9 dagen is ook veel te kort, maar geeft je wel de mogelijkheid om Patagonië op een goede manier te ervaren. Maar als je de mogelijkheid hebt langer te blijven doe dat ook vooral! Knoop een aantal extra dagen aan jouw verblijf in Torres del Paine National Park en loop het W-trek. Breid jouw Patagonië reis uit met een bezoek aan Bariloche, dat ook wel het Zwitserland van Argentinië wordt genoemd. Of ga op ontdekking in Tierra de Fuego en ontdek al het moois dat Vuurland te bieden heeft. Of wat dacht je van de Carretera Austral? Met deze Carretera Austral reisroute van Reizen en Reistips is het heel gemakkelijk deze zelf te rijden. Wil je écht een onvergetelijke ervaring en heb je nog (een heleboel) ruimte in jouw vakantiebudget? Reis dan door naar Antarctica!