Er zijn van die dagen waarop je het liefst binnen blijft. De lucht is grijs, de regen tikt tegen het raam en de bank lijkt ineens een stuk comfortabeler dan dat koude wandelpad buiten. Toch zijn het juist die dagen waarop ik mezelf, vaak met lichte tegenzin, naar buiten sleep en uiteindelijk de mooiste herinneringen maak. Want eerlijk: de frisse lucht, het krakende geluid van sneeuw onder je schoenen of dat eerste slokje warme chocomelk na een koude neus… dat maakt alles de moeite waard.
De winter is voor mij geen seizoen om stil te zitten, maar om juist op pad te gaan. Om te skiën in Oostenrijk, te wandelen door besneeuwde Zwitserse dorpen of gewoon in Nederland met mijn wandelschoenen door de modder in het bos rond Groningen te banjeren. En elke keer als ik denk “ik blijf wel binnen vandaag” weet ik dat ik spijt krijg als ik het niet doe.
Nog geen reacties